Bestse Honden zijn het Haasje!

Saartje speelt in het bos

Knetterende crossmotoren, stug doorrijdende mountainbikers die je sommeren op te zouten als je op “hun” pad loopt, dreunende muziek van festivals in de buurt, het kan allemaal in de bossen van Best. Maar een loslopende hond kan dus ECHT niet. Het dier en zijn baas dus ook, wordt afgeschilderd als de grote boosdoener die het leven en welzijn van alles wat in het bos rondscharrelt verstoord. De baasjes in Best kunnen daarom op een hoge boete rekenen als ze worden betrapt. 104 euro! Kassa!

Veel mensen komen dus in aanmerking voor zo’n bekeuring. Terwijl ze alleen maar lekker hun hond willen laten ravotten. En heus, niet alle honden vallen dieren aan in het bos. Sterker nog, verreweg de meesten doen dat niet. Maar als er een keer ergens een incident is wordt het zo breed uitgemeten dat het lijkt alsof het aan de orde van de dag is. Stemmingmakerij dus. En vervolgens wordt er dus, over de honden heen, besloten dat ze allemaal aangelijnd moeten zijn. Net als alle andere dieren in dit land heeft een hond totaal geen recht van spreken, er wordt volkomen voorbij gegaan aan hun behoefte om te rennen en te spelen. En dat is niet fair.

“Anderen die die behoefte ook hebben mogen gewoon wel gewoon hun gang gaan”, stelt Cristel van Zunderd. “Je mag met je paard galopperen, keihard met je crossmotor door het bos scheuren, mensen bijna van hun sokken fietsen met je mountainbike en niemand vindt het schadelijk voor de dieren in het bos als er 400 fietsers doorheen toeren om een tochtje te maken. Over een festival bij Aquabest waar de muziek zo hard staat dat de bodem van het bos dreunt wordt totaal niet moeilijk gedaan. Iedereen heeft kennelijk het recht te recreëren op een manier die hij of zij prettig vindt; behalve de hond.”

Cristel vervolgt: “Verreweg de meeste honden gedragen zich keurig, en hun baasjes ook. Daarom stoorde het me zo dat er laatst weer zo’n waarschuwing werd afgegeven, nu weer via BestAnders, dat er hoge boetes zullen worden uitgedeeld aan baasjes wanneer hun hond losloopt. Daarmee wordt acuut de indruk gewekt alsof elke loslopende hond de rust verstoort en dat is natuurlijk totaal niet waar”.

Het valt Cristel op dat mensen steeds minder bereid zijn om met elkaar door een deur te kunnen, geven en nemen, met elkaar rekening houden, de bereidheid neemt langzaam maar zeker af. Terwijl we juist al pratend met elkaar de beste oplossingen kunnen verzinnen. “Het bos is voor ons allemaal. Honden moeten inderdaad geen overlast bezorgen, maar anderen net zo min! We moeten gewoon met elkaar rekening houden, elkaar respecteren en niet stigmatiseren. Ik vind dat er ook over honden een normale discussie gevoerd moet worden. Op een redelijke manier en niet zo ongenuanceerd als nu het geval is”.

Cristel wil zich sterk maken voor hondenlosloopgebieden, in het bos zodat de dieren volop kunnen rennen en spelen. Want daar is een grote behoefte aan, zoveel is wel duidelijk. Je komt dagelijks hondenbezitters tegen die dit aangeven. Ze vraagt zich af of anderen mogelijk al bezig zijn met het ontplooien van dit soort initiatieven of dit met haar samen op willen pakken. Want een gezamenlijke actie heeft natuurlijk veel meer kans van slagen.

Wanneer je met Cristel samen iets zou willen oppakken op dit gebied, of haar tips of tricks wilt geven: gebruik onder dit bericht het commentaarveld en ik zal zorgen dat het bij Cristel terechtkomt.

 

 

 

 

Leave a Comment