En hieronder de ervaringen die ze me toestuurden.
De dag van vertrek
Vanmorgen wel iets te laat vertrokken. Wel leuk dat zoveel mensen ons kwamen uitzwaaien. De pastoor was er ook, heel attent van hem. Heb nog het verslag van Wilma Vervoort op Facebook gelezen. Leuk om te lezen. Ze maakte nauwelijks aantekeningen, maar het verhaaltje leest heel vlot.
We zitten nu in la Bella Italia in Eupen. Heerlijk gegeten, goede salades, pizza’s en spaghetti. Hebben ruim 150 km afgelegd. Het begin was een beetje saai, tot aan het pontje over de Maas, daarna stukje Mergellandroute, door Valkenburg, gelukkig niet de Cauberg!
Nu begint het echt! Verder door Zuid-Limburg Gulpen, Slenaken, daarna België, door de Voerstreek. Alles is hier 3-talig. We passeren St Pieters Voeren, Fouron St Pierre, maken even een stop bij het Amerikaans oorlogskerkhof bij Henry Chapelle , fietsen daarna door naar Eupen. De jeugdherberg is nagelnau. Even de koersbroeken gewassen en opgehangen op het terras, nog een gele rakker gepakt en de heuvel af naar het centrum. Bea en Theo hebben het ook naar de zin. Morgen nemen zij afscheid.
De voertaal hier is Duits, Nederlands verstaan ze ook maar Frans kennen ze niet.
Dag 2
Goed geslapen allemaal. Prima bedjes. Het wijntje bij de Italiaan was goed gevallen. Trouwens, alles daar was heerlijk!
We konden al om 0745 ontbijten. Samen met een groep 8 op schoolkamp. Het ontbijt is simpel: brood, ham en kaas, jam en pasta. Slapen en ontbijt €26 pp. Er zijn mensen die dat alleen al voor ontbijt betalen!
We vertrekken samen met Bea en Theo. Tot aan de Wesertalsperre, een stuwmeer, en daarna nog een stukje naar Monschau. Daar nemen we afscheid. Zij rijden via Monschau terug naar Maastricht, wij gaan verder naar het zuiden. We rijden via de Vennbahn, een prachtige fietsroute door de Hoge Venen, aangelegd op of naast een oude spoorlijn. Het fietspad is in uitstekende staat; er wordt heel duidelijk aangegeven wanneer je een kruispunt nadert, en wat vooral ideaal is, het pad loopt nagenoeg horizontaal. Links en rechts zie je de heuvels maar jij hoeft bijna niet te klimmen. Het pad is ook erg rustig. Zo nu en dan passeren we een stelletje. Zij een witte helm, hij een zwarte, dat zijn Duitsers. We rijden ook echte trekkers voorbij met trekkingfietsen en watervaste tassen bij het voorwiel en ook nog eentje achterop.
Na zo’n 40 km gaat het pad over in een onverharde weg. Gelukkig rijden we niet lek. In Sankt Vith belanden we bij Bakkerij Fonk op advies van Wil. Goede keus. Heerlijk broodje met koffie. Daarna verder richting Vianden. Het landschap verandert, het wordt weidser met mooie vruchtbare hellingen. De Hoge Venen waren arm met alleen wat hooibouw en hier en daar wat moerassige percelen. Luxemburg is ook heel schoon. Het valt ook op hoe rustig de dorpjes zijn.
Voor Jan zijn ze nog niet rustig genoeg. Hij ergert zich aan ons nonchalante rijgedrag. Wij steken soms nog weleens te snel over. Hij vertelt ons uitvoerig dat dat heel gevaarlijk is.
Hij heeft gelijk. Maar wij willen meters maken en die mensen zullen toch ook wel weten dat wij op weg zijn naar Rome!
We krijgen een klim en dan straks nog een echte bij Dasburg vertelt Wil ons. Gelukkig is dat een afdaling. Wel een steile. Ik ben blij dat mijn fiets in orde is! Wil heeft gisteren nog de derailleur afgesteld. Ik wilde hem mijn gereedschapsetje lenen, maar hij was veel te trots op zijn Zwitserse zakmes.
In Vianden hebben we eerst een paar bruine rakkers gepakt op een terras aan de Ourte, (7%) en daarna anderhalve km tegen 10% naar de jeugdherberg.
Moeten we niet meer doen.
Ons slaapadres is een echte jeugdherberg want meteen na ons komt er een complete groep 8 binnen. Het is gedaan met de rust.
We gaan nu eten. Morgen verder!