Die vier mannen die naar Rome fietsen, dag 5 en dag 6

Ad, Henk, Wil en Jan fietsen naar Rome

Dag 5
Gisteravond gegeten in Hotel Restaurant La Cygonje in Abreschviller. De eigenares kijkt een beetje zuur, we bestellen het goedkoopste gerecht, Spätzeler, en de goedkoopste wijn. We moeten een beetje rustig aan doen, we hebben al goed geluncht. Daarna terug naar hotel Bel Air. Wij zijn de enige gasten. Het personeel is met vakantie, zegt de bazin. Permanent denken wij. Het is een beetje vergane glorie allemaal. Vroeger kwamen de mensen hier op vakantie vanwege de gezonde lucht. Nu vliegen ze voor hetzelfde geld naar Gran Canaria. Ze vertrekt en laat ons alleen. Soyez sage, zegt ze nog. Dacht van wel. Wij hebben er echt geen behoefte aan onze kamers te verbouwen. We hebben net 130 km tegen de wind gefietst en morgen de Col Donon.

Het wk volgt ze niet, Frankrijk vind ze niks en Duitsland ligt eruit. De mensen zijn hier vaak nog meer voor Duitsland dan voor Frankrijk. Dit gebied was Duits vóór WO1. Alle plaatsnamen zijn nog Duits en de mensen zijn tweetalig.

We kunnen om 730 ontbijten, prima, en om 815 vertrekken we voor de beklimming van de Col Donon, 20 Km. Het is een loper, dwz stijgingspercentage tussen 3 en 6%. Ad heeft vandaag zijn dag niet, het waterpistool is effe leeg.
In de afdaling knallen Wil en Jan met 70 per uur naar beneden. Ze blijven een tijdje bumperkleven. Ad en ik doen het rustig aan. Wel blijven opletten, Jan! Daarna volgt de Col du Steige.

We drinken koffie in een haveloos restaurantje bovenaan. Het is hier geen weelde, de huizen zien er grauwig uit, de winter lijkt nog maar net voorbij. Naarmate we verder rijden wordt het beter, de huizen zijn fraai geschilderd en beter onderhouden. We kopen stokbrood, ham en kaas bij de Lidl in Villé en lunchen op een pleintje. Rond 1 uur rijden we de Alsace binnen. Overal wijngaarden, het is zwoel warm en de stadjes lijken ontworpen door Anton Pieck. We maken nog een kleine omweg naar Ribeauvillé. De jongens zijn niet zo van cultuur, maar dit kunnen ze toch wel waarderen.

Het is er erg druk, de grijze golf is op vakantie. Veel Fransen natuurlijk, maar ook Nederlanders op Gazelle E-bikes. We pakken een colaatje en daarna door naar onze slaapplaats in Soultzmatt. Eerst nog een colletje van 11%. Er is niemand op ons slaapadres, de sleutel hangt aan de poort. We douchen en wassen ons tenuetje. Daarna boodschappen doen en Wil gaat koken. Gebakken aardappelen met sla en kipfilet en mayonaise. Mocca-ijs na. Heerlijk gegeten!

Dag 6
Niet zo best geslapen. Op de sofa met Jan. Beetje smal, lepeltje lepeltje dan maar? We gaan toch voor de T. Vanmorgen om 7 uur brood gehaald bij de beste bakker van het dorp. Er staat een rij en ze staan met vijven het brood uit te delen.
We bakken eieren, voor Jan met ham en wel omdraaien!

We vertrekken op tijd. Na een paar km richting Duitsland laten we de heuvels en wijngaarden van de Elzas achter ons en rijden we door de maisvelden. Het landschap wordt meteen een stuk saaier. Ad is vandaag onze navigator. Na zo’n 20 km zegt hij: ik ben het pijltje kwijt! We moeten terug, gelukkig maar een paar km. Je zat zeker aan Jolanda te denken, zeggen wij. Ad gebruikt zijn eigen jargon bij het navigeren. Een bietje naar rechts en dan langs ginne kant van de kanaal.

We rijden eerst langs het kanaal van de Rhône naar de Rijn en daarna langs het oude kanaal van Huningue . Heerlijk vlak en met een fris windje van het water. We schieten goed op, drinken koffie aan het kanaal en rijden Basel binnen via de Dreiländerbrücke. We kunnen zo doorrijden zonder paspoortcontrole! Zou iedereen dat weten? We rijden al snel weer langs de Rijn. Die is hier nog erg schoon, het water is blauw-groen met veel stroming. We zien 10-tallen mensen die zich de rivier laten afdrijven met of zonder rubber vest.

We drinken een colaatje. 18 Euro, welkom in Zwitserland! We lunchen aan de rivier, met dank aan de Coop. We geraken maar moeilijk door Basel, het is lastig navigeren en het kost veel tijd. Bij Laufenbruch steken we de grens over en zijn we weer in Duitsland. In Walshut pakken we eerst een paar pilsjes op de markt. Daarna naar ons slaapadres. De beheerders zijn Chinezen, we kunnen niet eten of ontbijten. Wil en ik gaan eerst naar de Supermarkt anders hebben we morgen geen ontbijt. Daarna terug naar de markt voor een spaghettimaaltijd. En we kijken Urugua-Portugal, spannend!

Leave a Comment