“Ik had natuurlijk al veel eerder mee kunnen doen! Ben al bijna 6 jaar European walker!” Aan het woord is Fleur Hamelink, ze heeft moeten wachten tot dit jaar om mee te mogen doen met de vierdaagse in Nijmegen. Want dit jaar wordt ze 12 en dat is de leeftijdseis die door de organisatie wordt gesteld.
“Bij de 100ste vierdaagse heb ik een brief gestuurd aan de marsleider om te vragen of ik toch niet mee mocht lopen. Maar nee.” Gelukkig is het nu eindelijk zover. Ze loopt mee in het zogenaamde V-team, zo’n 100 kinderen die voor het eerst de vierdaagse doen, 30 km per dag. De V staat voor vrede, veiligheid en vriendschap. Zij delen hun ervaringen via social media. Fleur vindt de vierdaagse heel speciaal. “Er doen veel mensen mee, maar er staan ook veel toeschouwers langs de kant. Het is heel gezellig.”
Speciale voorbereidingen heeft ze eigenlijk niet getroffen. Nou ja, een extra paar wandelschoenen dan; maar ze zal toch zoveel mogelijk proberen te lopen op haar favoriete paar. “Die zitten het fijnst” verklaart ze. Blaren? Wat zijn dat? Fleur heeft er geen last van! “Ik wandel zoveel. Elk weekend ook. Ik ben ook lid van wandelvereniging Olat en die organiseren allerlei tochten.”
Fleur wil met name andere kinderen inspireren om te gaan wandelen, lekker de natuur in in plaats van alleen maar thuis zitten te gamen. “Ik hou van de natuur, voel me vrij en ben heel graag buiten. Maar tijdens het wandelen gaat het niet alleen om de natuur. Je ziet van alles om je heen, andere culturen en andere mensen. Omdat we veel wandelen in het buitenland heb ik vrienden gemaakt over de hele wereld.” Veel volwassenen, want er zijn natuurlijk niet zo gek veel kinderen die zo wandelen als Fleur.
Het wandelen zit bij haar in de genen. Op haar tweede jaar liep ze met haar vader in Lommel al een tocht van 4 kilometer en vanaf haar vijfde is ze serieus gaan trainen om aan de IML-eis van 20 km per dag te kunnen voldoen.
Fleurs volgende doel is om PanPacific-walker te worden. Dat houdt in dat je over 6 continenten wandelingen moet doen, ze moet er nog drie. En daarna gaat ze voor een volgend certificaat. “Er zijn er zoveel! Die kan ik niet allemaal halen voor ik 30 ben!”