Corona betekent improviseren en loslaten. The Menopause Magician

Corona betekent improviseren en loslaten. Dat staat als een paal boven water. Maar hoe gaan we dat voor elkaar krijgen? Als er één ding is waar niemand bij het maken van plannen op gerekend had is het wel dit afschuwelijk virus dat rondwaart. Dat gezegd hebbend zullen we er met zijn allen toch een mouw aan moeten passen.

Afgelopen week zat ik, hier in Zuid-Afrika, te lezen wat er zich allemaal afspeelt in Nederland en snapte ik als geen ander dat het al mijn plannen compleet in de war zou kunnen schoppen. En dat dus maar eens te meer blijkt dat je nooit alles kunt voorzien en erop moet vertrouwen dat je kunt improviseren op het moment dat het nodig is. Of, en dat is misschien nog wel moeilijker, dat je moet berusten in het feit dat er weinig tot niks te improviseren valt. Loslaten dus.

Alles staat op losse schroeven

Mijn oppasschema zag er tot op dat moment goed uit. Ik was tot en met half februari 2020 onder de pannen (inclusief een volgend verblijf in Zuid-Afrika) en Nic zou van half juni tot half september naar Nederland komen. Geen visumgedoe voor hem deze keer, dus alles leek dikke mik. Maar nu lijkt (want zeker weten doen we op dit moment niks natuurlijk) de hele boel op losse schroeven te staan.

Toen ik mijn zoon gisterenavond sprak (15 maart, er was net bekend geworden dat de scholen en de horeca platgaan) kwam het wel even binnen. Ook het bericht van onze geachte heer Wiebes dat alle freelancers het maar zelf moeten uitzoeken deed de boel geen goed. Mijn gedachten sloegen meteen op hol. Als er zoveel financiële problemen ontstaan bij mensen, hoe kunnen we dan daarna de zaak weer oppakken? Ik weet als geen ander hoe financiële stress je kan opvreten en vleugellam maken.

State of disaster

De afgelopen nacht deed ik hier geen oog dicht. Ook omdat de Zuid-Afrikaanse regering de “state of disaster” heeft afgekondigd die haar de macht geeft om van alles te beslissen. Of er nog transport van goederen of mensen kan plaatsvinden. Of het land op slot gaat. Of je nog een visum krijgt.

Intussen staat mijn terugreis gepland op 21 april en op dat moment heb ik mijn volledig 90 dagen-visum ook opgebruikt. Dus als ik niet kan vliegen op die dag moet mijn visum verlengd worden. En ze zijn niet zo kien op Europeanen op dit moment, zeker niet op die mensen die na half februari hier zijn aangekomen. Gelukkig was ik hier al op 23 januari.

Toen ik uit bed stapte besloot ik dat ik mezelf niet gek zou laten maken. Ook hier geldt: meten is weten. Als een soort konijn in de koplampen blijven kijken heeft geen zin. Dus ik besloot om een lijstje te maken: wat kan er gebeuren waar ik niet op gerekend had, waar kan ik invloed op uitoefenen en waarop totaal niet.

Mijn lijst

1. Punt 1: mijn oppasadressen gaan niet door. Waar slaap ik dan?
   Dus: alternatieve oppasadressen zoeken.
2. Punt 2: ik kan straks om wat voor reden dan ook niet naar huis. Wat moet ik dan doen? Een visumverlenging aanvragen.
   Dus: de Nederlandse Ambassade bellen en alvast informeren welke papierwinkel erbij komt kijken. Gelukkig heb ik hier een dak boven mijn hoofd en ben ik langer bij Nic. Nadeel: ik ben langer gescheiden van mijn familie en vrienden maar daar is dan helemaal niks tegen te doen.
3. Punt 3: opdrachtgevers die wegvallen. Wat doe ik dan? Nou, ik heb nieuws: er zijn er al meteen twee afgevallen!
   Dus: vol inzetten op promotie voor online werk. Waar kan ik een handje toesteken? Wat kunnen we nu als organisaties gaan doen nu we beperkt worden in ons handelen? We moeten gaan Inventariseren:

• • wat er gedaan moet worden om de omzetverliezen te beperken (kun je online diensten aanbieden, zoals trainingen? extra support?)
  • welke zaken we kunnen oppakken die alsmaar zijn blijven liggen (onderzoek, boekhouding bijwerken, vakliteratuur lezen)
  • of er alternatieve manieren zijn om ons werk uit te voeren (bellen in plaats van bezoeken)
  • hoe we, als we straks “uit de ban” komen, de draad zo snel mogelijk weer op kunnen pakken (nu alvast leads gaan zoeken? Internetmarketing doen?)
  • hoe we gebruik kunnen maken van de soepelheid die de belastingdienst zegt te gaan betrachten voor ondernemers (welke formulieren moet je invullen? Kun je bij de gemeente in aanmerking komen voor een tegemoetkoming?)

Wat zal ik moeten accepteren?

Punt 4: Kan Nic wel naar Nederland komen? Ik heb geen flauw idee. Dat is nu typisch iets wat ik, noch hijzelf, kan beïnvloeden. Wat betekent dat in het ergste geval? Dat ik hem misschien wel maanden niet zie. We hebben al eens 5 maanden gedaan, het was vreselijk maar we hebben het overleefd. Zal deze toestand oneindig zijn? Nee, uiteindelijk zien we elkaar wel weer. Dit is nu typisch iets waar de kunst van het loslaten om de hoek komt kijken. Niet elkaar loslaten natuurlijk, maar het loslaten van de “ja maar als”-gedachte. Want daar worden we beiden gek van.

Ik ging acuut aan de slag. Voor mij is dat een perfecte remedie tegen het gevoel dat je de voetbal bent in plaats van de voetballer. En dat gevoel had ik gisteren echt. Alsof ik overgeleverd was aan van alles en nog wat en niets meer zelf in de hand had.

Rustig nadenken en doordenken

Heb jij dat gevoel ook? Laat het gewoon toe. Ga er eens rustig voor zitten zelfs. Maar maak het dan meteen concreet. Wat voel je nu precies? Waar maak je je zorgen om? Probeer in te schatten hoeveel impact elke zorg op zich echt heeft. Denk er nuchter over na. Schrijf op wat je denkt of voelt. Kun je samen met anderen iets oplossen (binnen de grenzen die er nu gesteld zijn)? Kun je iets doen om eventuele negatieve gevolgen te verlichten? Kun je van de nood een deugd maken?

Al geregeld

Nadat ik aan de slag ben gegaan heb ik al een paar dingen kunnen regelen:

• Inmiddels heb ik alternatieven kunnen regelen voor de oppasadressen, dus ik sta niet op straat.
• De auto die ik kwijtraak omdat een van mijn opdrachtgevers heeft opgezegd blijk ik eigenlijk in die tijd dat ik in Nederland ben niet nodig te hebben. Ik kan auto’s lenen.

En met het volgende ben ik nog bezig:

• Nederlandse Ambassade te pakken te krijgen (is nogal drukkig daar)
• Moet ook nog Googlen over belastingdienst en financiële regelingen
• Vol gas geven op internetmarketing. En ouderwetsch acquisitie doen! En in ieder geval: zo min mogelijk geld uitgeven. Nou, dat lukt hier prima want er is gewoon niks. Enzo zie je maar weer: ieder nadeel hep ze voordeel!

En tot slot nog wat goedbedoelde adviezen

Lieve lezers, allemaal heel veel sterkte en wijsheid en inzicht toegewenst vanuit een ver Zuid-Afrika. Pick your battles carefully. Dus ga je niet hevig verzetten tegen zaken die onvermijdelijk zijn. Steek je energie in iets anders. En vooral: steek niet je kop in het zand.

Zie je aankomen dat je financieel krap komt te zitten? Neem dan nu al contact op met partijen aan wie je moet betalen en tref voortijdig regelingen. Bevestig die via de mail. Niemand kan en wil nu de boel op scherp zetten en bedenk dat de deurwaarders nu ook liever niet overal gaan aanbellen 😊

Zorg voor jezelf en houd rekening met anderen. En hou op met dat flauwe ge-ouweneel over dat wc-papier zeg!

O ja, ik ga hier ook maar meteen wat promotie doen! Ken of ben je iemand die een tekstschrijver of een social media-supporter zoekt? Hier lees je wat ik allemaal in de aanbieding heb en hier ook trouwens. Mij aanbevelen bij anderen? Heel graag! Als het tot omzet leidt krijg je iets leuks van me!