Het is een bekend verschijnsel. Naarmate je minder te doen hebt ga je de dingen die je MOET doen uitstellen. Er is immers tijd zat immers en morgen is er weer een dag. Tegelijkertijd voel je je niet prettig bij het idee dat je zaken alsmaar dóórschuift en je komt zo ongeveer tot stilstand.
Ooit zei een zakenrelatie tegen me dat hij niet snapte waarom hij zich zo ongemakkelijk voelde. Eindelijk had hij een hoop vrije tijd en kon hij van alles doen en laten waar hij eerst nooit aan toekwam. Maar raad eens wat: hij kwam tot niks. “Terwijl ik vrij ben notabene!” voegde hij eraan toe. “Maar je bent niet vrij” merkte ik fijntjes op. “Je hebt niks te doen.” Hij keek me verbluft aan. Maar ik schoot midden in de roos. Zijn vrije tijd was “onvrijwillig” want zijn opdrachtgevers waren afgehaakt. En “niks te doen hebben” is iets anders dan “lekker vrij zijn”.
Negatieve spiraal
We hebben er allemaal wel eens last van: uitstelgedrag. En nu heb ik er persoonlijk meer last van dan anders. De tijd strekt zich bijna eindeloos voor me uit en ik hoef niet echt alle zeilen bij te zetten om deadlines te halen. Dat klinkt ideaal toch? Maar zo voelt het niet. Het lijkt wel alsof ik steeds langzamer “ga” en ik word daar niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk moe van. Hoe kom je daar nou uit, uit die negatieve spiraal? Want dat is het namelijk.
Ik weet zeker dat ik niet de enige ben die zich lichtelijk verloren voelt in deze tijd. We kampen allemaal met een gigantische onzekerheid en niemand, ook de zogenaamde experts niet, weet wat er precies gaat gebeuren. Laat staan wat we eraan moeten en kunnen doen. Ondertussen claimen diverse mensen een podium en beweren daar met de grootste stelligheid van alles en nog wat. En daar gaan anderen dan weer tegenin natuurlijk. Er komt vaak een machteloosheid naar voren die gewoon treurig is.
Hoe gezond is de discussie?
Ik ben persoonlijk niet vies van een gezonde discussie maar het is in deze tijd moeilijk in te schatten hoe gezond de discussie eigenlijk is. En vooral: in hoeverre je je moet laten raken of beïnvloeden. Want wat vandaag als feit wordt gepresenteerd blijkt morgen toch weer niet helemaal te kloppen. Voortschrijdend inzicht is nog nooit zo van toepassing geweest als vandaag de dag. En zelf nadenken en redeneren trouwens ook. De grote kunst is dus om je niet te laten meeslepen, hoe verleidelijk dat ook is. Want het levert heel veel onrust op en het werkt verlammend. Maar hoe blijf je daarvan weg?
Rekken en erbij blijven
Persoonlijk denk ik: Laat je niet gek maken. Blijf vooral zelf nadenken en probeer zo gewoon mogelijk te doen binnen de beperkingen die we nu opgelegd hebben gekregen.
Ik hoor de “Ja, maar …’s” al komen! Maar geloof me, ik kom echt niet uit een ei en ik steek mijn kop heus niet in het zand. Maar ik ben geen helderziende en kan, hoe koortsachtig ik ook probeer oplossingen te verzinnen, het probleem niet oplossen. Als ik mezelf dat tot doel stel wordt het nog moeilijker dan het al is. Er zit niets anders op dan vertrouwen te hebben dat we er linksom of rechtsom wel uitkomen, uiteindelijk. Rekken en erbij blijven, zou Wim Sonneveld zeggen 😊
Toen we te horen kregen dat de overheid de overnemers zou gaan helpen dacht ik natuurlijk (als ondernemer) ook: Joepie! Maar tegelijkertijd realiseerde ik me dat dat niet veel soelaas zou bieden. Het is gewoon onbetaalbaar. Natuurlijk hoop ik ook dat we de “curve” kunnen blijven “flatten”, maar de prijs die we er voor betalen is erg hoog. Daar kun je je heel erg boos over maken, maar helpt dat?
Het feit dat we kennelijk niet in staat zijn om alles maar naar onze hand te zetten, dat we niet de kool EN de geit kunnen sparen; dat is iets wat heel moeilijk te accepteren is. En toch zit daar volgens mij het geheim van de smid. Niet vechten tegen de bierkaai maar proberen mee te bewegen. Niet als een willoos slachtoffer maar op een constructieve manier.
Als Menopause Magician heb ik mijn leven drastisch omgegooid. In plaats van achter de geraniums te zitten en de boel af te bouwen leef ik een soort van achterstevoren. Je kunt er van alles over lezen op deze site of deze facebookpagina en ook over mijn leven dat zich deels in Zuid-Afrika afspeelt.
Ik kan ook voor JOU schrijven, want ik ben schrijver van beroep. Wat ik allemaal voor je kan doen? Lees daar hier meer over of neem gelijk contact met me op.