Angst voor rellen?

Tekstschrijver-Wilma Vervoort-Content Schrijven-Rellen in Zuid-Afrika-Corona

Angst voor rellen

Ik zit vast in Zuid-Afrika en volg de berichtgeving over corona nauwgezet. Niet alleen over wat er hier gebeurt, maar ook in Nederland en de rest van de wereld. De angst voor rellen zit er hier in Zuid-Afrika goed in. Maar hoe zit dat in Nederland eigenlijk?

De feiten, de opinies, de theorieën, noem het maar op. Wat me opvalt is dat de benadering om het probleem “op te lossen” vrij eenzijdig blijft en dat er een strijd aan het ontstaan is tussen mensen die het solidariteitsprincipe willen blijven aanhangen en anderen die daar minder van overtuigd zijn.

Of het nu tijdig was of niet, toen er eenmaal maatregelen werden genomen werd de focus gelegd op het indammen van de verspreiding en alles werd daaraan ondergeschikt gemaakt. Nu uit voortschrijdend inzicht blijkt dat dat op zijn zachtst gezegd nogal wat negatieve effecten heeft zou je verwachten dat er ingegrepen wordt. Maar toch gebeurt dat niet, of, in ieder geval: te weinig. Waardoor komt dat?

Overbelasting ziekenhuizen

In Zuid-Afrika staat de vlam op het punt om in de pan slaan. De mensen die hier al arm waren, raken nu nog verder in de problemen omdat ze geen geld meer kunnen verdienen. Ze leven vaak van de hand in de tand, verkopen overdag het een en ander en met dat geld kopen ze ’s avonds hun eigen eten. Nu dus niet, want ze mogen niet naar buiten. De eerste overvallen op de supermarkten en vrachtwagens met voedselpakketten zijn een feit. De bevolking geeft aan meer te lijden van de gevolgen van de lockdown dan van corona zelf maar daar wordt niet naar geluisterd.

De angst dat er rellen zouden ontstaan omdat mensen niet behandeld kunnen worden wegens overbelasting van de ziekenhuizen zit er goed in. Dat moet te allen tijde worden voorkomen. En toen dacht ik, zou dat in Nederland ook meespelen? Is het daarom dat er zo wordt ingezet op het indammen van de verspreiding? Niet zozeer uit angst voor de overbelasting van de zorg op zich maar uit angst voor de boosheid van mensen die in opstand komen omdat hun geliefden niet meer kunnen worden opgenomen en behandeld? Wordt er daarom zo weinig haast gemaakt met het opheffen van beperkingen?

Boerenverstand

Het feit dat er nu aan een spoedwet wordt gewerkt om bepaalde rechten van de burgers in te perken stelt me in dat kader ook niet erg gerust. Ik voel me steeds meer als dat kind dat “gewoon moet doen wat er gezegd wordt” en “DAARom” te horen krijgt als ik “WAARom” vraag. Nu schiet me ook weer dat gedraai over die mondkapjes te binnen. Eerst was het onnodig, werd het zelfs afgeraden om ze te dragen; nu wordt het tegendeel beweerd. Waarom is dat? Omdat er eerst niet genoeg op voorraad waren en het daarom beter was om de vraag ernaar in de kiem te smoren?

Gemixte signalen

Het gevoel dat er meer speelt dan we weten, dat er allerlei gemixte signalen worden afgegeven, het maakt de zaak er niet makkelijker op. Het helpt ook niet om het begrip te bevorderen voor de beslissingen die genomen worden. Wat zijn nu de afwegingen die gemaakt moeten worden, wat zijn de feiten? Er zijn ontelbare meningen en ook de experts spreken elkaar vol overtuiging tegen. En daar moet ik dan met mijn boerenverstand iets van proberen te maken.

Ik krijg jeuk van mensen die als magere speenvarkens beginnen te gillen zodra iemand de moed heeft om te zeggen dat er toch eigenlijk ook gewoon geld verdiend moet kunnen worden. Die roepen “…dat jij wel anders zou piepen als JOUW vader geen toegang zou kunnen krijgen tot de Intensive Care …” Mensen die zulke uitspraken doen slaan elke discussie volkomen dood en plaatsen iedereen die een tegengeluid wil laten horen direct in de politiek incorrecte hoek.

De focus moet nu worden verlegd

Een ding lijkt me duidelijk: de focus moet verlegd worden. Alles ondergeschikt blijven maken aan het indammen van de verspreiding getuigt van kortzichtigheid. En ook van ontkenning van het voortschrijdend inzicht dat de afgelopen weken is ontstaan. Er moet ruimte komen voor andere inzichten en daar moet met respect mee worden omgegaan.

Natuurlijk moeten we aandacht houden voor mensen die zorg nodig hebben. Maar net zo goed voor mensen bij wie hun hele hebben en houden op de tocht staat. Hun bedrijf waar ze jarenlang keihard voor hebben gewerkt.

Helaas zijn het de niet-ondernemers die weten te vertellen dat dat allemaal best meevalt omdat “die ondernemers” toch geld zat hebben. En daar dan aan toevoegen dat “gezondheid” in het leven het allerbelangrijkst is. Geloof me, de financiële problemen waar veel ondernemers nu in terecht zijn gekomen zijn bepaald niet goed voor hun gezondheid.

Welke bronnen zijn volgens jullie echt betrouwbaar en geloofwaardig? Ik luister zelf vaak naar de podcast van Wierd Duk.

Ik ben schrijver van beroep en kan ook voor JOU precies op papier zetten wat JIJ bedoelt! Meer lezen? Klik hier of neem direct contact met me op.

Leave a Comment