Moorden op boeren Zuid-Afrika

Meer en meer reacties krijg ik op mijn publicaties over de moorden op boeren in Zuid-Afrika. Op hun families, soms ook hun medewerkers. Ik probeer boven tafel te krijgen wat er speelt op dit gebied. Het is een enorm controversieel onderwerp; mensen zijn zeer terughoudend om een reactie te geven. Uit angst, soms ook schaamte. Tegelijkertijd zie ik de inmiddels bekende fatalistische houding: er wordt tòch niets aan gedaan.

Twee kampen

Er zijn grofweg twee kampen/stromingen te onderkennen. Het is niet zo dat het ene kamp (A) alleen maar “wit” is en het andere (B) “zwart”. Maar er zitten in beide kampen, naast redelijke types, ook heel extreme engerds. En dat vertroebelt de discussie enorm. Er is sprake van zeer uitgesproken meningen en statements en mijn conclusie is dat juist daarom de focus niet meer ligt op de moorden zelf, maar op de motieven erachter. Natuurlijk zijn motieven belangrijk, in elke detectiveserie gaat het erover, maar op dit moment lijkt het nog het meest op een welles/nietes verhaal. Gewoon de koppen bij elkaar steken en een oplossing zoeken is er niet meer bij.

Kamp A stelt dat er sprake is van racistische motieven. De daders zouden onder andere worden aangemoedigd door haatspeeches en opgejut worden (ook door regeringspartij ANC). Kill the Boer is een bekend statement hier. A stelt verder dat er bijna niets buit wordt gemaakt tijdens de overvallen en dat het dus niet om roof gaat maar puur om het willen toepassen van (extreem) geweld op de mensen die op de boerderij wonen en werken. Het feit dat de regering zich niet duidelijk uitspreekt over deze moorden en er geen extra prioriteit aan wil toekennen is A een doorn in het oog, om maar eens een understatement te gebruiken.

Kamp B, waaronder de regering, erkent dat er heel veel geweld is in Zuid-Afrika. Huiselijk geweld, roofovervallen, het is aan de orde van de dag. Boerderijmoorden maken daar onderdeel van uit en er is geen reden om deze als speciaal te beschouwen. Het zijn geen politieke of racistische moorden maar roofovervallen die soms uit de hand lopen. Ze worden vaak gepleegd of geïnitieerd door medewerkers op een boerderij die gefrustreerd zijn omdat ze slecht behandeld worden.

Witte genocide?

Volgens kamp A zou er sprake kunnen zijn van witte genocide, Roets schrijft daarover in zijn boek Kill the Boer. Er zijn allerlei criteria opgesteld waaraan moet worden voldaan voordat er sprake is van genocide en hij geeft toe dat het enigszins discutabel is. Maar toch, hij begint erover. Dat trekt natuurlijk medestanders aan waar je volgens mij niet op zit te wachten. Ze zijn vaak aangesloten bij de Afrikaner Weerstandsbeweging en die partij heeft geen goede naam. Bij protestmarsen zijn ze duidelijk aanwezig en daar maakt kamp B natuurlijk gretig gebruik van.

Er is een groep Busting The Myth Of White Genocide In SA die zich hevig verzet tegen de opmerkingen van onder andere Roets en AfriForum. Zij stellen dat de blanke Afrikaners niet onder een zwarte regering willen vallen en terugverlangen naar de Apartheid toen ze nog allerlei privileges hadden. Volgens hen willen de “boeren” dat nog steeds want ze vragen immers aandacht voor de moorden op “hun” mensen en waarom zou een moord op een blanke boer meer aandacht moeten krijgen dan een moord op een gemiddelde Zuid-Afrikaan?

Een ding is mijns inziens duidelijk: zodra je het gaat hebben over GENOCIDE en etnische zuiveringen zit je aan het kortste eind van het touw te trekken. Daarmee doe je afbreuk aan wat er echt plaatsvindt, hoe raar dat misschien ook klinkt. Er wordt dan namelijk meteen een andere discussie opgestart die afleidt van waar het oorspronkelijk om te doen was: het voorkomen van brute moorden en martelpraktijken.

Apartheid

Het is een enorm ingewikkelde materie die ook nog eens zeer gevoelig ligt. Wat is nu de juiste aanpak? Ik kom er steeds meer achter dat het er hier op allerlei vlakken heel anders aan toegaat dan in Nederland. Dat kan ook niet anders met de geschiedenis die het land heeft. Nog steeds verwijst men naar de Apartheid en het feit dat de blanke minderheid maar moet wennen aan het feit dat de kaarten anders geschud zijn.

Intussen gaan de moorden en aanvallen op de boerderijen gewoon door. Elke dag zijn er extreem gewelddadige aanvallen die regelmatig dodelijke slachtoffers eisen en overlevenden tekenen voor het leven.

De meest recente overval vond afgelopen zondag plaats. Een ouder echtpaar en hun dochter werden aangevallen en ontvoerd uit hun huis. Toen de schoonzoon geen contact kon krijgen rook hij onheil en sloeg alarm. De boerderij was verlaten, de lunch stond nog onaangeroerd op tafel en de auto’s waren verdwenen. Maandagavond werd één van de auto’s aangehouden en vier verdachten gearresteerd. Zij leidden de politie naar de plek waar zij het lichaam van de dochter hadden achtergelaten; de locatie waar de ouders lagen konden ze in eerste instantie niet meer terugvinden. De lijken van deze mensen werden uiteindelijk dinsdag in de namiddag gelokaliseerd. Behalve de auto’s werd er niets gestolen.

Dit is maar één voorbeeld, het meest recente. Binnenkort meer over dit onderwerp. Ik ga dan in op de standpunten en invalshoeken van de diverse kampen. Ook over de houding van de regering, de pers en wat er op internationaal vlak aan gedaan wordt.

Wil je iets kwijt, neem dan contact met me op. Eerdere video’s die ik maakte kun je hier en hier vinden.