Ik bied me aan als: Oppas voor huis en huisdieren. Voortaan ga jij zorgeloos op pad, wetend dat jouw huis, dieren en tuin compleet verzorgd achterblijven. Geen gedoe met kennels, buren die plantjes water moeten geven of de post van de deurmat moeten vissen. Want ik ben er en ik zorg ervoor dat alles op rolletjes loopt. Ook voor langere tijd. Ook als je afgelegen woont. Niet alleen in Nederland, maar ook in België.
Waarom ik graag oppas
Ja, dat vragen veel mensen aan me: wat is er in ‘s hemelsnaam leuk aan om in iemand ander’s huis te gaan “zitten”? Alleen al de manier waarOP ze ‘t vragen maakt duidelijk dat er volgens hen weinig leuks aan is. “En als ‘t er dan heel VIES is?” Ja, wat een vraag, Dan ga ik er niet eens aan beginnen natuurlijk. Maar om een lang verhaal kort te maken: veel mensen snappen ‘t niet.
Ik leg verderop uit waarom ik graag oppas. Maar lees eerst eens de “review” onder deze foto. Die komt van de eigenaar van deze vier patatjes waar ik voor mocht zorgen (er waren ook nog twee honden):
Ons huis en beestenboel was in zeer goede handen bij Wilma! We zijn met een zeer gerust gevoel weggegaan en werden op de hoogte gehouden door foto’s en appjes over hoe het met onze honden en katten ging, dat was erg fijn. Bij thuiskomst was ons huis heerlijk schoon en zelfs een opgemaakt bed waar we naar een lange reis zo in konden duiken. Wilma is een hele prettige vrouw die we zeker weer gaan vragen als we weer weg gaan!
Eerst iets over mezelf.
Mijn zoon en schoondochter wonen in Amsterdam. Daar heb ik zelf ook lang gewoond en ik vond het er heerlijk! Terwijl ik van huis uit een echte Brabander ben.
Na een poos vrijgezel te zijn geweest duikelde een oude zakenrelatie mij op (na 20 jaar) en wie had dat gedacht? Daar ben ik nu mee verloofd! Het is een verhaal op zich en als je er meer over wilt lezen kun je aan het eind van dit stuk een link vinden naar mijn blog over mijn “nieuwe leven”: InAndOUtOfAfrica.
Want … de verloofde is een Zuid-Afrikaan die ook echt in Zuid-Afrika woont, ergens aan de Indische Oceaan. Wij reizen op en neer tussen “onze” continenten en zijn daardoor vaak samen maar lang niet altijd. Dat komt door de visum-voorschriften. Maar dat is niet zo erg want dat houdt het spannend. En zeg nou eerlijk, het is toch ook wel eens lekker om compleet je eigen plan te kunnen trekken?
Nic en ik aan de kust bij Oesterbaai in Zuid-Afrika
En mijn eigen plan trekken: er is niks wat me daarvan weerhoudt. Mijn zoon woont samen met z’n vriendin in Amsterdam. Huisdieren heb ik niet meer want dat is niet te combineren met mijn gereis naar Zuid-Afrika. Dat vind ik helemaal niet leuk want ik ben dol op dieren. Ik vind het heerlijk om voor ze te zorgen, met ze te knuffelen en tegen te praten en met een huisdier ben je eigenlijk nooit alleen.
En daarom pas ik dus graag op. Zodat ik in ieder geval regelmatig voor een of meer beestjes kan zorgen.
Wat maakt mij de ideale oppasser?
Het feit dat jij zorgeloos de boel de boel kunt laten. Want ik ben er immers. Ik ben
- Altijd thuis
- Dol op dieren
- Nauwkeurig als het om het huishouden gaat
- Gezegend met een groot verantwoordelijkheidsgevoel
- In staat om adequaat te handelen als er iets gebeurt
- Niet bang om ergens afgelegen te zitten
Mijn werk
Vrijwel al mijn werk doe ik vanaf thuis want ik ben schrijver, correspondent voor de krant, houd social mediakanalen bij en bouw websites. Daarom kan ik werken vanaf elke gewenste plek, als er maar een goede ontvangst is. Want mijn telefoon zorgt ervoor dat ik het internet op kan. Dus ik breng mijn eigen Wi-Fi mee.
Ik ben gewend om op grote, stevige honden te passen en dat gaat prima. Deze jongen hier links, Boy, was niet voor een kleintje vervaard. Hij blafte tegen me dat het een lieve lust was toen hij me voor de eerste keer zag.
Maar toen ik eenmaal “introk” was hij meteen om. We adoreerden elkaar en hij beschermde me door dik en dun. Toen mijn verkering arriveerde vond Boy het maar niks, zo’n vreemde man die zomaar naast het vrouwtje ging zitten! Hij week geen moment van mijn zijde en als ik eens boodschappen ging doen zat hij bij de achterdeur op me te wachten.
Saartje en Luuske
Dit waren mijn twee laatste honden. Saar, een labrador/golden retriever mix, en Lucy, een Beagle. Ze waren de beste maatjes en zetten het hele huis op z’n kop. Ze zijn gelukkig heel oud geworden (14 en 15) maar ik zou er iets liefs voor over hebben als ik ze nog had.
In 2018 moest ik afscheid nemen van Luus en in 2019 van Saar. En toen wist ik: ik kan voorlopig geen hond meer nemen, met dat gereis naar Zuid-Afrika. Dat vond ik een complete ramp.
Zorgen voor andermans dieren
Toen kwam ik op het idee om op andermans dieren te gaan passen. In eerste instantie dacht ik alleen aan honden. Als geen ander weet ik hoe fijn het is te weten dat je hond in goede handen is wanneer je zelf weg gaat. Kennels zullen best wel goed werken, maar niet voor mijn honden. Nooit. Maar ja, vind maar eens iemand die op beestjes wil passen op de manier waar jij je comfortabel bij voelt. Gelukkig heb je die nu gevonden: ik kan het doen!
En zorgen voor andermans huizen
Op honden passen bij anderen dus. En dan in hun eigen huis want dat is voor iedereen het handigst. Wat een goed idee! Ik schreef me in op een bekende site en had meteen contact. Daaruit bleek dat het niet alleen om honden ging, maar ook om katten, kippen, paarden, geiten, vissen, varkens en koeien. En dat maakte het oppassen nog leuker dan ik had gedacht.
De grootste knuffelkatten die ik ooit ontmoet heb, Scotty en Penny Lane
Ik begon bij een leuk stel met 4 katten en 2 honden. Wat hebben we het leuk gehad! Natuurlijk was ‘t best veel werk, want de hele veestapel moet worden gevoerd, uitgelaten, geborsteld, geknuffeld en uiteraard moesten de kattenbakken bijgehouden worden.
Het verblijf kenmerkte zich verder door regen, heel-veel-regen! Dus ik had regelmatig natte beestjes in huis en liep als een verzopen kat met mijn twee schapendoes-vriendinnen over de dijk. Moederziel alleen, want er was natuurlijk geen kip die zich buiten waagde met dat weer. Maar ik ben dol op regen dus wij gingen lekker wel.Rechts zie je Saar. Dat hoofd!
Saar is een echte dondersteen. Ze kan zelf de lades van de keuken openmaken bijvoorbeeld.
Paarden, kippen, poes en herdershond
Op een afgelegen boerderij in Zeeland paste ik op twee paarden, een poes, 13 kippen en een herdershond. De eerste paar dagen was de eigenaar er ook om te leren hoe het werkte met de paarden, want daar had ik niet zoveel ervaring mee. Maar ik pikte het snel op en vond het geweldig omdat ze ’s morgens vroeg al ongeduldig op hun brokken en hooi stonden te wachten. Na een paar dagen leek het wel alsof ik nooit iets anders gedaan had. Groot voordeel: ik viel lekker af van het uitmesten van de stallen! En, ik noemde hem al, Boy en ik waren onafscheidelijk. Hij was wel wat jaloers op de paarden, de poes en de kippen maar als hij me zo lodderig aankeek was ik alweer verkocht.
Boy sliep bij voorkeur in zijn mand naast mijn werkplek.
Een drastisch maar weloverwogen besluit
Natuurlijk kwam er op een gegeven moment het besef dat ik op deze manier eigenlijk nog maar zelden in mijn eigen, toch wel dure, huurhuis zat. Nou ja, alles is duur als je wel betaalt voor het gebruik maar er geen gebruik van maakt. En dan heb ik het nog niet over het feit dat ik andere mensen moest vragen om op dat huis te letten als ik er zelf niet was. De planten, post, tuin, noem het maar op.
Dus ik heb na wat wikken en wegen en de voors en tegens tegen elkaar afzetten de keus gemaakt om mijn huis op te zeggen. Mijn spullen verkocht en deels opgeslagen, schoenen, handtassen en kleding uitgedeeld en ik heb nu twee koffers en een kantoortas waar ik mee rondreis van het ene oppasadres naar het andere. Tenzij ik in Zuid-Afrika ben natuurlijk.
Er kan veel meer in een berging dan je denkt. Vooral als je broer de boel indeelt.
Wat kan ik voor jou betekenen?
Je kunt er zeker van zijn dat ik voor alles zal zorgen alsof het van mezelf is. Met een gerust hart kun je jullie huis/haard/dieren en tuin aan mij toevertrouwen; ook voor langere tijd. Omdat ik “thuis” werk ben ik altijd in de buurt. Het maakt me niet zoveel uit of je afgelegen woont of niet. Mijn huis is altijd schoon en opgeruimd (en niet alleen voor het oog) dus dat is wel iets waar ik naar kijk als ik kom kennismaken. Mensen die aangeven dat “… het een gezellige puinhoop is …”: PRIMA. Maar niet voor mij.
Een uitdaging ga ik niet uit de weg. Maar als het om reptielen, knaagdieren (behalve een hamster of marmot) of insecten gaat: helaas. Dat ga ik niet trekken.
Dieren zijn dol op me, daar kun je zeker van zijn. Omdat ik op een natuurlijke manier met hen omga en omdat ze voelen dat ik het goed met ze voor heb. Ik respecteer JOUW regels. Dus als de hond niet op de bank mag of de kat niet in de slaapkamer: komt voor de bakker!
Wat kost dat?
Ja, het is altijd goedkoper dan een kennel! Mijn reiskosten krijg ik graag vergoed. Voor de rest bekijk ik het per geval. Of ik “gewoon” de hond uit moet laten of uren per dag bezig ben met vee of gasten ontvangen: daar zit nogal wat verschil in. Maar ook dat doe ik graag als er een redelijke beloning tegenover staat. Ik ben erg flexibel en mijn “eigen” werk laat dat ook toe. Kortom: ik weet zeker dat we eruit komen.
Meer weten over mij als oppas voor huis en huisdieren?
Mijn Berner Chip zat ALTIJD op schoot. Lekker warm en gezellig bij het vrouwtje, toch?
Ik heb al een hoop verteld maar ik kan me voorstellen dat je nog andere vragen hebt? Of misschien wil je referenties hebben? Dat kan altijd natuurlijk.
Wil jij onbezorgd de straat uitrijden en genieten terwijl je weg bent omdat je weet dat thuis alles op rolletjes loopt? Of ken jij iemand anders voor wie dat het geval is?
Stuur me dan mail met je telefoonnummer of gebruik de contactpagina. Als het telefonisch klikt maken we een afspraak, want het is voor alle partijen belangrijk en goed om te weten wat voor vlees er in de kuip zit.
Ik ben schrijver en houd onder andere een blog bij over mijn leven in Zuid-Afrika.