Toen meneer pastoor aangaf dat de kapel te koop zou komen aarzelden huisartsen Kristel Peulen en Jenny Mulder geen moment. Ze stortten zich op de procedure die door het Kerkbestuur was vastgesteld en staken de andere gegadigden de loef af. Met Oud en Nieuw stonden ze stil bij hun 10-jarige samenwerking.
Koppelpoging gelukt
“Wij stonden bij twee los van elkaar werkende huisartsen op de loonlijst. Zij gingen er mee stoppen en deden een succesvolle poging om Jenny en mij te ‘koppelen’ en we hadden meteen een klik. We wilden per se in het centrum zitten en huurden ruimte in gebouw De Zonnewende. Maar we zijn al die jaren blijven zoeken naar een ander pand. En toen kwam de kapel op ons pad.” Aan het woord is Kristel Peulen, een van de huisartsen.
Maar goed, er waren dus nog meer partijen geïnteresseerd in de kapel? “Klopt. We moesten een motivatiebrief schrijven en een bod uitbrengen. Wat er in die brief stond? Nou, wij hebben twee grote, oude praktijken en onze cliënten wonen veelal in het centrum. Zij moeten zelfstandig naar de praktijk kunnen komen en daarvoor moet je gewoon dichtbij zitten. Verder wilden wij de kapel behouden voor de gemeenschap en dat gaat met een praktijk zoals die van ons beter dan wanneer er appartementen in gebouwd worden.”
De man van Peulen heeft altijd een bouwbedrijf gehad en kon goed aangeven wat de mogelijkheden van de kapel waren. Verder werd aan de teamleden, waaronder assistenten Margje Erven en Nicolette van Hamont waar ze al mee samenwerkten in de oude praktijk, gevraagd wat er ‘daar’ niet helemaal optimaal was. Alle verbeterpunten zouden op de nieuwe locatie geïmplementeerd worden. De huisartsen konden zo heel goed een wensenlijst opstellen waaruit bleek wat ze met en in de kapel wilden doen. Vervolgens vroegen ze drie architecten daarmee aan de slag te gaan en met een impressie te komen die duidelijk zou maken hoe de kapel eruit zou komen te zien.
“NBArchitecten sprong er meteen uit” vertelt Peulen. “Ze maakten een prachtig ontwerp en architect Hans van Houtum heeft alles perfect begeleid. Dat het ook nog lokale ondernemers zijn maakte het natuurlijk nog mooier.” Er is bewust gekozen voor de glazen pui: binnen en buiten lopen zo in elkaar over en dat maakt de kapel toegankelijk voor iedereen.
“We hebben onze hele ziel en zaligheid erin gelegd” beweert Peulen. “Avonden lang hebben Jenny en ik zelfs op een plattegrond bureautjes zitten plakken om het zo optimaal mogelijk in te richten. We hebben zelf het behang uitgekozen want we wilden een huiskamersfeer creëren.”
Er is veel aandacht besteed aan de “basis”: goede klimaatbeheersing, geluidsisolatie en daglicht. “Als de basis goed is, werkt dat heel positief voor iedereen die er werkt.” Alles pakte goed uit en er is niets waarvan ze achteraf zeggen: dat hadden we toch anders moeten doen. Geen verrassingen dus? “Nou, toch wel” lacht Peulen. “Mensen die bij ons binnenkomen zeggen dat er een hele serene, rustgevende sfeer hangt in de behandelkamers. Iemand die met benauwdheid binnenkwam merkte op dat alleen al die sfeer ervoor zorgde dat hij zich spontaan beter ging voelen. De mensen worden hier zen!”
Ik schrijf voor de krant, voor mezelf en, als je dat wilt, ook voor jou. Al die verhalen die door jouw hoofd dwarrelen … zo opgeschreven dat je jezelf er precies in herkent. Ja! Zo bedoelde je het! Weten hoe dat werkt? Klik hier om contact met me op te nemen. Dan kunnen we het erover hebben.
Je kunt dit artikel ook in de krant lezen. Ik dank Kristel Peulen van harte voor de mooie foto’s die ik mocht gebruiken.