De Bestse toneelverenigingen staan te popelen om weer op te treden. Toneelvereniging Ons Eygen Landt trapt begin april af met ‘Gevallen van alledaagse waanzin’ waarna rond Pasen De Narrekap het stokje van hen overneemt met Ja Zuster, Nee zuster.
Klivia en Gerrit
Bij De Narrekap spatten de vonken er tijdens de audities er al vanaf. Audities? “Natuurlijk, wat dacht je dan?” zegt Sonja Hoedeman, de regisseur. “Ik had overigens wel meteen de persoon in gedachten die zuster Klivia zou moeten spelen. Want die persoon moet dus echt solo kunnen zingen. Dat geldt ook voor de acteur die de rol van Gerrit, de inbreker, op zich neemt. De anderen zingen voornamelijk samen, dus dan vallen de zangkwaliteiten wat minder op. We hebben trouwens een echte zangcoach die ons begeleidt.”
Hoedeman is al voor de vierde keer regisseur bij De Narrekap. In het dagelijks leven is zij verpleegkundige in de particuliere thuiszorg. Dus ze heeft wel wat met zuster Klivia? “Ik heb nog zo’n echt ouderwets Florence Nightingale verpleegsterkostuum, dat draagt Klivia tijdens de voorstelling.”
Een natte ‘T’
Aron Hardiek van De Narrekap speelt Gerrit, de inbreker. “Ik zing al jaren en voelde tijdens de audities wel aankomen dat ik Gerrit zou mogen spelen.”Problemen met teksten leren heeft hij eigenlijk nooit. “Het moeilijkst zijn de scènes waarin jij de eerste zin moet zeggen. Die moet altijd precies kloppen. Maar voor de rest wijst een hoop zich vanzelf hoor. Als er bijvoorbeeld een vraag gesteld wordt, hoef je alleen maar antwoord te geven, dat is makkelijk te onthouden. En een beetje improviseren mag gerust, als de regisseur het tenminste goed vindt.” Wat hij lastiger vindt is het Rotterdams accent van Gerrit. “Vooral de T. Die moet je zeg maar ‘nat’ uitspreken. En die Rotterdammers gooien er ook vaak een T te veel in.”
Jubileumstuk Ons Eygen Landt
Ons Eygen Landt (OEL) speelt de uitgestelde jubileumvoorstelling die vorig jaar niet door kon gaan. Harold Schraven doet de regie van dit oorspronkelijk Tsjechische stuk, een absurdistische tragikomedie, die speelt in de jaren 80. Vrijgezel Peter probeert een verloren liefde terug te veroveren en komt allerlei bijzondere figuren tegen. “Het stuk speelt zich af in zes huiskamers in een galerijflat, met elk een eigen verhaal. De rode draad is dat iedereen op zijn of haar eigen manier op zoek is naar liefde, contact en geluk” vertelt Willem Verder, hij is voorzitter van OEL. Kaartverkoop via tejaterke.nl Meer informatie op narrekap.nl en onseygenlandt.nl
Ik schrijf voor de krant, voor mezelf en, als je dat wilt, ook voor jou. Al die verhalen die door jouw hoofd dwarrelen … zo opgeschreven dat je jezelf er precies in herkent. Ja! Zo bedoelde je het! Weten hoe dat werkt? Klik hier om contact met me op te nemen. Dan kunnen we het erover hebben.
Je kunt dit artikel ook in de krant lezen.