Althans, dat is de mening van Henri van Rens uit Best. Hij is goed op de hoogte van de situatie in het land en schrijft er momenteel een boek over.
De inval van de Russen in Oekraïne is elke dag in het nieuws. Maar aan de oorlogen die woedden tussen Armenië en Azerbeidzjan om Nagorno-Karabach werd te weinig aandacht besteed, vindt Henri.
Alweer die Russen!
“De Russen bemoeien zich overal mee” zucht Henri. Hij komt al sinds 2009 in Azerbeidzjan en heeft er inmiddels veel vrienden en relaties. Momenteel werkt hij aan boek over de regio Karabach; eerder bewerkte hij de vertaling van een boek over het bloedbad van Khojaly, geschreven door Irada Alili. Ook daarbij speelde het Russische leger een rol.
“Alles wat er van Karabach over is, is een woestenij. Er staat geen huis meer overeind en het is compleet verlaten. Overal liggen mijnen. Het duurt nog zeker drie tot vijf jaar voordat die zijn opgeruimd. Ik heb het met mijn eigen ogen gezien; steden en dorpen bezocht die compleet verwoest zijn. Het dorp Khojaly is destijds met behulp van het 366ste regiment van het Russische leger volledig verwoest, waarbij 613 personen werden vermoord.”
Bewustwording creëren
Henri kan er met zijn pet niet bij dat er zo weinig aandacht aan deze oorlog werd besteed. Wat hoopt hij eigenlijk te bereiken met zijn boeken? “Nou, in ieder geval wil ik het Nederlandse volk bewustmaken van wat zich daar allemaal heeft afgespeeld, mede door toedoen van de Russen. Ik hoop dat er meer zicht komt op de situatie in Azerbeidzjan en dat met name de Armeense agressie veroordeeld gaat worden.” Volgens hem is het voor Nederland ‘een ver van ons bed-show’ en dat idee zouden we, misschien zelfs wel voor onze eigen bestwil, eens moeten herzien.
“We kunnen veel beter gas en olie uit Azerbeidzjan halen dan uit Rusland. Zij hebben meer in de grond zitten dan er in Saoedi-Arabië te vinden is! In 1873 hadden zij al hun eerste raffinaderij. Er werden putten gegraven van 35 meter diep om die vette substantie naar boven te halen. En hun infrastructuur kan de leveringen makkelijk aan. De Nederlandse regering zou daar echt eens beter naar moeten kijken.”
Uitgenodigd door de ambassadeur
Volgens Henri is er zeker een rol weggelegd voor onze ambassadeur, Pauline Reizema, ter plaatse. “Er zitten daar genoeg Nederlanders die een eigen bedrijf hebben. Transportbedrijven, tuinders, handelsmaatschappijen. En we hebben expats in die olievelden en op de booreilanden zitten.” Hij is door Reizema uitgenodigd om in september op bezoek te komen. “Dat kreeg ik voor elkaar via m’n connecties.”
Wanneer zijn boek precies uitkomt weet hij nog niet. Hij gaat in augustus weer naar Azerbeidzjan “Het is zo’n mooi land. Aan de ene kant heb je sneeuw, aan de andere kant zit je in de zon. Ik ben er verslaafd aan geraakt. Ik ga dan ook met met mensen over mijn boek praten. Daarna ga ik weer verder met schrijven. Misschien breng ik het boek in april 2023 uit, en anders in september. Goed werk heeft tijd nodig!”
Ik schrijf voor de krant, voor mezelf en, als je dat wilt, ook voor jou. Al die verhalen die door jouw hoofd dwarrelen … zo opgeschreven dat je jezelf er precies in herkent. Ja! Zo bedoelde je het! Weten hoe dat werkt? Klik hier om contact met me op te nemen. Dan kunnen we het erover hebben.
Dit artikel staat ook in de krant. Met dank aan Istock voor de foto.