Dit artikel schreef ik voor de mei-editie van Vijftigplusmagazine.
Wolven hebben een slechte naam. Ze eten schapen op en zijn gevaarlijk voor mensen. Inmiddels zijn er zo’n 20 in Nederland te vinden. “Afschieten!” zei laatst nog iemand, zeer fanatiek, tijdens een nieuwsuitzending. Volgens hem horen ze hier in Nederland niet thuis. Maar klopt dat wel?
Roodkapje
Nee, dat klopt niet. Ze horen hier wel degelijk thuis. Alleen, wij hebben in de loop der tijd hun natuurlijke habitat zo aangetast dat ze wegtrokken. Maar nu keren ze dus weer terug en komen ze geregeld in het nieuws. Helaas meestal in negatieve zin. Voor een deel komt dat door bekende sprookjes waarin ze de zeven geitjes en ‘en passant’ ook nog de grootmoeder van Roodkapje verslinden. Dat doet natuurlijk hun imago geen goed. En dan hebben we het nog niet eens over de weerwolven, die janken naar de maan en bevriend zijn met vampiers.
Wolvenkist IVN
Nou, dat zijn nogal wat vooroordelen om mee af te rekenen. En hoe doe je dat? Natuurvereniging IVN besloot een ‘wolvenkist’ te maken. Daar zit informatie in over de wolf. Wat zijn de feiten en wat kan naar het rijk der fabelen worden verwezen? Bij de kist hoort ook een filmpje en tijdens een workshop, speciaal voor kinderen, wordt ook een quiz gehouden om de zojuist opgedane kennis over de wolven, te toetsen.
Onlangs werd een wolvenkist-workshop aangekondigd in het Brabantse Best en het re-gen-de aanmeldingen. Kinderen die dolgraag wilden komen, samen met hun ouders, opa of oma. Want ja, de wolf is hot en eigenlijk wil iedereen er toch wel het fijne van weten. Je zou verwachten dat ook basisscholen zo’n wolvenkist-workshop zouden willen organiseren, maar dat is nog niet het geval. Misschien maakt onbekend onbemind en wordt het beter wanneer de kinderen, die al wel naar zo’n workshop zijn geweest, er op school over vertellen. Want het is wel belangrijk dat we de wolf in het juiste daglicht zien en niet denken dat we hem beter maar uit de weg kunnen ruimen.
Wolven vallen niet zomaar aan
De wolvenkist en het bijbehorende filmpje zijn gemaakt door IVN Natuurgidsen die een opdracht moesten maken in verband met hun opleiding. Het filmpje rekent direct af met een aantal vooroordelen. Nee, je hoeft niet bang te zijn dat je tijdens een wandeling met je hond ineens oog in oog komt te staan met een wolf. Je komt hooguit voetsporen en drollen tegen.
“Wolven vallen niet ‘zomaar’ elk willekeurig dier aan” aldus Trees Cremers van IVN. “Ze gaan in eerste instantie achter de zwakke, zieke en ja, ook onervaren dieren aan. Een wolf staat aan de top van de voedselketen. Ze eten flink wat op van het kadaver: soms wel zo’n acht tot tien kilo in totaal. Dan hoeven ze daarna een hele poos niet meer te eten natuurlijk. De rest van het kadaver blijft liggen voor andere dieren. Denk bijvoorbeeld aan vogels, zoals raven, en insecten. In gebieden waar wolven leven, hoeven dus geen kadavers meer te worden geruimd.” En die schapen dan, die ze aanvallen? Trees: “Natuurlijk is het zaak om schapen achter een goede omheining te zetten, want ook een wolf gaat een makkelijke prooi niet uit de weg.” In het voorlichtingsfilmpje wordt een omheining getoond waar flink wat stroom op staat.
Weerwolven?
Wolvengehuil veroorzaakt ook vaak kippenvel bij mensen. Er wordt meteen gedacht aan weerwolven, vampiers en andere enge dingen. Maar waarom huilt een wolf eigenlijk tegen de maan? “Nou, hij huilt niet tegen de maan” beweert Trees. “Ze steken hun hoofd in de richting van de lucht om een zo groot mogelijk bereik te krijgen. Want dat huilen, dat is om andere wolven te laten weten waar ze zitten.”
Maar de wolf ligt wel onder een figuurlijk vergrootglas. Met name in andere Europese landen wordt al gesproken over de mogelijkheid om jagers toe te staan ze af te schieten. Want daar lopen hun aantallen al te hoog op. Dat is in Nederland vooralsnog niet het geval. Bij ons zou ruimte zijn voor zo’n 400 exemplaren, aldus de Wageningse ecoloog Hugh Jansman. Maar tegenstanders zijn het daar niet mee eens. Zij vinden dat de wolven te veel schade aanrichten aan landbouwdieren: tientallen schapen per maand, om maar eens een voorbeeld te noemen. Toch staan die gevallen in schril contrast met de schade die loslopende honden aanrichten: die zijn ‘goed’ voor duizenden schapen per jaar! Maar daar wordt toch minder heisa over gemaakt.
Ik schrijf voor de krant, voor mezelf en, als je dat wilt, ook voor jou. Al die verhalen die door jouw hoofd dwarrelen … zo opgeschreven dat je jezelf er precies in herkent. Ja! Zo bedoelde je het! Weten hoe dat werkt? Klik hier om contact met me op te nemen. Dan kunnen we het erover hebben. Met dank aan Pexels voor de foto.