Ad Beekmans was een echte Bestenaar, geboren en getogen. Hij had het, bij wijze van spreken, uitgevonden en er waren maar weinig mensen die hij niet kende. Of die hem niet kenden.
63 jaar Wilhelminadorp
Op 3 juli 1951 kwam hij ter wereld, op de plaats waar nu het gemeentehuis staat. Daarna verhuisde het ouderlijk gezin naar Wilhelminadorp waar hij vervolgens bijna 63 jaar heeft gewoond. Op zijn 24ste trouwde hij; samen met zijn vrouw kreeg hij drie kinderen die hen vervolgens zeven kleinkinderen schonken.
Als vertegenwoordiger van een groothandel in bevestigingsmaterialen reed Ad het hele land door. Daar heeft hij bijna zijn hele leven gewerkt. Zijn klanten liepen met hem weg. Niet voor niks ook, want hij nam ze mee naar PSV en nodigde ze uit om samen carnaval te vieren. Tien jaar nadat hij stopte met werken, stuurden ze hem nog appjes en kaarten. Een kei in het onderhouden van relaties, dat was hij en het wierp zijn vruchten af.
Trots op zijn kleinkinderen
Samen met zijn vrouw paste Ad op zijn kleinkinderen, elke woensdag, vaste prik. Van alles ondernam hij met ze. Voorlezen, muziek maken, voetballen, naar de kinderboerderij, de speeltuin en vooral ook proberen ergens een ijsje te eten. Samen lege flessen wegbrengen was ook een vast ritueel. “Ik ben kapot als ze naar huis gaan!” zei hij weleens, maar zijn ogen sprankelden van de pret die hij met ze had gehad. En van trots.
Ad had diverse hobby’s. Samen met zijn vrouw met de camper weg, fietsen, wandelen en elke zaterdag naar de markt om te buurten. Al die contacten kwamen hem goed van pas bij zijn vrijwilligerswerk bij de lokale omroep Best. Daar begon hij halverwege de jaren tachtig mee. Hij maakte verschillende programma’s en ging op enig moment de samenwerking aan met medepresentatrice Wilma. Hun samenwerking verliep vloeiend: Ad regelde de gasten, Wilma bedacht de vragen en samen zochten ze de muziek uit. Na afloop van de show, als Wilma’s eigen programma begon, besloot Ad vaak “nog even te blijven want het is zo gezellig. En die mensen die komen: die ken ik toch ook!”
Traantje wegpinken bij Klein Orkest
Muziek vond hij geweldig, allerlei soorten, van de Beatles tot en met Gerard van Maasakkers. Samen met zoon Jasper bezocht hij het afscheidsconcert van “Klein orkest’ en vertelde achteraf dat hij een traantje had weggepinkt toen ze ‘Over de muur’ hadden gespeeld. The Analogues, die nu met gemak de Ziggo Dome uitverkopen, zag hij destijds al in De Schalm in Veldhoven. Als een echte Beatles-fan ging hij samen met zonen Jasper en Sander naar Liverpool om een ‘Beatles-tour’ te doen.
Ad overleed op 18 april op 71-jarige leeftijd. Er wordt in besloten kring afscheid van hem genomen op 26 april.
Ik schrijf voor de krant, magazines en allerlei organisaties. Ik ben gespecialiseerd in het afnemen van interviews. Verder schrijf ik ook lekker voor mezelf en, als je dat wilt, ook voor jou. Al die verhalen die door jouw hoofd dwarrelen … zo opgeschreven dat je jezelf er precies in herkent. Ja! Zo bedoelde je het! Weten hoe dat werkt? Klik hier om contact met me op te nemen. Dan kunnen we het erover hebben. Met dank aan de familie Beekmans voor de foto.
Hallo,heb Ad leren kennen bij de passaat op de woensdagavonden als er muziek was.
Hij en ik werden wel vriendinnen hij kwam elke woensdag omdat ik zo lief was zoals hij zei naast me zitten.
Zijn vrouw haar naam was Willemien en aangezien ik thuis in plaats van Wilma ook dikwijls Willemien werd genoemd heb ik ook een keer kennis moeten maken met zijn vrouw die er op bezoek was.
Ad was een hele lieve jongen in die korte tijd dat ik hem heb gekend, heel trots op zijn vrouw en kinderen, ik vond hem een lieve man en ik miste hem wel toen hij de Passaat ging verlaten.
Ik wens zijn vrouw en kinderen dan ook heel veel sterkte toe.