Salerno: nog tien dagen!

Wilma Vervoort Salerno Schrijver Spreker Facilitator Het leven in Salerno en eindelijk naar de Amalfikust!

Over tien dagen zit ik al in Salerno. Maar … eerst moet ik er nog zien te komen natuurlijk. Volgens Transavia vertrek ik nog steeds volgens de planning. En die is niet mis want ik vertrek volgende week zondag om 7 uur ’s ochtends. ,,Wij adviseren je om drie uur voor vertrek op de luchthaven te zijn’’, lees ik. Dat is wel verrekte vroeg, ik denk dat 2 uur ook mooi is. Dus om vijf uur sta ik spierwit van het niet slapen maar stuiterend van de energie mijn koffer in te checken.

De avond ervoor ga ik met Bart-Jan naar Teddy Swims in Ziggo. Dat kwam nou eenmaal zo uit. Ik overwoog om na afloop van het concert rechtstreeks naar Schiphol te gaan, maar daar viel zoon Emiel bijna flauw van. Alleen daar ’s nachts zitten?? Hij keek me aan alsof ik niet goed bij was. Maar ja, zonde van het geld om voor een uur of vier in een hotel te zitten, vond ik.

Eenzame nacht op Schiphol

Vond ik, ja. Want ik zag zijn gezicht en bedacht dat ik nou eens niet zo bijdehand moest gaan zitten doen. En eigenlijk herinnerde ik me ook weer dat, toen we laatst na middernacht op Schiphol aankwamen, in een vrij doods en verlaten omgeving belandden. Alles was dicht en dat was toch wel een beetje creepy.

Dus nu heb ik een vliegtuighotel geboekt en kan ik weliswaar klaarwakker maar veilig op het bed liggen wachten tot ik de shuttlebus in kan. Want van slapen komt natuurlijk niks als je om 4 uur ’s nachts uit je nest moet.

Het is momenteel een klein gekkenhuis, en ja, ik weet dat ik het mezelf aandoe. Ik zit in Amsterdam op te passen en ga meteen daarna terug naar Eindhoven om mijn koffer in te pakken. En om drie podcasts op te nemen. En om afscheid te nemen van mijn zussen en vriendinnen. En om een zakelijk voorstel door te spreken (en misschien wel 2). En om de was te doen. En als ik terugkom in Amsterdam, een paar dagen later, ga ik naar ballet en heb ik een lunchafspraak staan. En Teddy Swims dus. Als ik het zo intyp, is het nogal veul. Maar ja. Inmiddels weet ik dat die dagen die volgepropt zijn gewoon verstrijken terwijl ik dapper de ene na de andere activiteit afvink.

Mooi weer in Salerno

Het weer in Salerno is trouwens veel beter dan hier. In ieder geval zit de temperatuur in de dubbele cijfers en zie ik zelfs 17 graden staan in de voorspelling, zonder regen. Dat vind ik zelfs lekker, al hou ik erg van regen en mist. Maar zo lekker in je T-shirt naar buiten is natuurlijk niet verkeerd. Dus niet al te dikke kleding inpakken. Daar heb ik verder nog helemaal niet over nagedacht: wat ik in de koffer ga steken. Geen toiletspullen, want die koop ik daar wel. Dat scheelt altijd een hoop gewicht. 25 kilo mag ik meeslepen, plus een handbagage. Daar stop ik al mijn werkspullen in.

Misschien neem ik mijn hardloopschoenen wel mee. Want met al dat Italiaans eten wat ik naar binnen ga werken, gaat het anders mis met het gewicht. Een week eten wat je wilt pakt al desastreus uit, laat staan 5!

Wat zal ik eens eten?

Maar … Al Dente, mijn tot op heden favoriete restaurant in Salerno … daar MOET ik heen! Ik kan er bij wijze van spreken van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat terecht. In de ochtend een koffie met een zoet dingetje (een ‘paste’) aan de bar tussen de haastige Italianen en ’s avonds bruschette en pasta met het-maakt-niet-uit-welke-saus. Want ze zijn daar allemaal even lekker! En die supermarkt die ze vlak bij mijn appartement in de buurt hebben …. daar kan ik me ook helemaal te buiten gaan. Dus ja, die sportkleding moet wel mee!

Kijk hier voor meer verhalen over Salerno!

Leave a Comment