Halverwege 2019 gaf ik na jarenlang gezwoeg eindelijk toe dat dat zogenaamde ‘normale’ leven met al die fijne zekerheden voor mij totaal niet meer werkte.
Zekerheden bestaan niet
Alles draaide om dat dure vrije sector huurhuis met hoge maandelijkse lasten, de voor- en achtertuin die perfect moest zijn, de buren die elkaar (en mij) vertelden hoe het hoorde en waar iedereen precies zijn auto moest parkeren … ik kon er niet meer tegen. Mijn hele energie werd opgeslurpt door mijn pogingen om de boel in stand te houden.
Ik had verkering met een Zuid-Afrikaan die daar ook echt woonde en waar ik twee keer per jaar drie maanden mocht blijven (volgens het visum). Als ik daar was, stond mijn huis leeg en moest mijn familie de post en de tuin bijhouden. Ondertussen betaalde ik me scheel terwijl ik er nog maar de helft van de tijd woonde. Dat is geen probleem als je genoeg geld hebt, maar … dat had ik niet.
Vooruit met de geit
En daarom greep ik in: ik zegde mijn huur op, verkocht bijna al mijn spullen en werd dakloos. Ik zou deels in Zuid-Afrika gaan wonen en de rest van de tijd gaan oppassen op andermans huis en huisdieren.
Ik heb mijn hele leven op zijn kop gezet. Niet geheel vrijwillig, dat klopt. Maar over het algemeen genomen ben ik veel beter af dan vroeger. Ik voel me beter en heb ontdekt dat ik veel meer (aan)kan dan ik ooit voor mogelijk hield.
Mijn Moedboek
Bijna niemand snapt dat ik het heb gedurfd. En nog steeds durf. Ze zijn er tuk op om te horen hoe het me vergaat. In Mijn Moedboek lees je er ook van alles over. Hier kun je dat bestellen en hier lees of luister je het eerste hoofdstuk.
En verder hou ik mijn ‘fans’ op de hoogte door te bloggen en vloggen. Google maar op Wilma Vervoort en je vindt van alles!
Om de kost te verdienen werk ik als schrijver, correspondent en spreker. Meer weten? Hier kun je contact met me opnemen.
