Voila! Les chansons formidables Keuze Vic van de Reijt op vinyl

75 jaar Franse muziek terugbrengen tot 30 nummers. Een mission impossible? Niet voor Vic van de Reijt. Onlangs verschenen de door hem gekozen liedjes op vinyl: Voilà! Les chansons formidables. Ik interviewde Vic voor Vijftigplusmagazine.

Vic van de Reijt: schrijver, uitgever en gefascineerd door muziek. Die mix leverde van alles op: van cd-boxen met Italiaanse, Duitse en Surivlaamse tophits tot boeken met Nederlandse songteksten. En nu dus een dubbel-LP met Franse muziek. Waarop, verrassend, ook twee Nederlandse jonge zangeressen voorkomen.

Waar komt jouw fascinatie voor muziek vandaan?

Uit mijn jeugd. Ik zat destijds, ik ben van 1950, op een traditionele jongensschool en zong Latijnse liederen tijdens de hoogmis, als lid van een Rooms Katholiek kerkkoor. In de vijfde klas konden we ervoor kiezen om bijles te krijgen: Franse les. Dat ben ik gaan doen, dus ik leerde al op jonge leeftijd Frans en natuurlijk hoorden daar ook de typische Franse kinderliedjes bij. “Sur le pont d’Avignon”, je kent het wel.

Toen Adamo een paar jaar later bekend werd met ‘Vous permettez Monsieur’ kon ik die tekst goed begrijpen. Zo raakte ik dus vertrouwd met het Franse lied. Maar ik luisterde ook naar de ‘beatmuziek’ van die tijd; Beatles, Rolling Stones en The Who bijvoorbeeld.

Ik werd uiteindelijk uitgever. Muziek en literatuur raken me en niets is zo mooi als wanneer die twee samenkomen natuurlijk, in een lied met een prachtige tekst.

Hoe is het idee voor deze nieuwe verzameling ontstaan?

Ik heb in het verleden diverse cd-boxen uitgebracht en die liepen allemaal fantastisch. Tegenwoordig worden er bijna geen cd’s meer uitgebracht, vanwege al die streamingdiensten. Maar vinyl is populairder dan ooit. Toen ik gevraagd werd of ik een verzameling Franse chansons daarop wilde uitbrengen, hoefde ik niet lang na te denken.

Kijk, tegenwoordig is het natuurlijk ‘streamen’ wat de klok slaat. Maar ik vind ‘muziek echt fysiek kunnen vasthouden’ zoiets moois hebben! Zorgvuldig een plaat opzetten is een heel ander ritueel dan gewoon ‘swipen’ naar het volgende nummer. Op de binnenhoes van ‘Voilà! Les chansons formidables’ vind je teksten en toelichtingen die je kunt lezen tijdens het luisteren. Het beklijft allemaal veel beter. Streamen is in mijn ogen meer het ene oor in en het andere oor uit.

Vier kanten muziek

Zodra je ‘ja’ zegt tegen het samenstellen van een collectie komt het volgende om de hoek kijken: hoe vat je een periode van 1945 tot en met 2020 in 30 nummers samen? Dat is zeg maar één liedje per twee jaar! En je weet in je achterhoofd natuurlijk wel dat je er niet aan ontkomt om de klassiekers mee te pakken. Het kwam er eigenlijk op neer dat ik moest besluiten welke liedjes er zouden moeten afvallen. Ik heb een onderverdeling gemaakt, per kant.

Op kant 1 begin ik met de traditionele chansons uit de jaren 50. Een soort van ‘opwarmertje’ voor mensen die niet zo vertrouwd zijn met het genre. Denk aan het naoorlogse Parijs … Edith Piaf, Yves Montand en Juliette Gréco. In die tijd maakten Charles Aznavour, Gilbert Bécaud en Jacques Brel hun eerste platen. Die nummers zullen de meeste mensen wel scharen onder de ‘echte’ Franse chansons.

Dan kant 2: daar komen onder andere de ‘swinging mademoiselles’ aan bod, ook wel de ‘yé-yé girls from Paris’ genoemd. Een paar ervan werden ook in Nederland heel bekend: Françoise Hardy bijvoorbeeld met ‘Tous les garçons et les filles’ of France Gall met ‘Poupée de cire poupée de son’. Die won daar het songfestival mee. Maar er waren er veel meer. Echte ‘beatmeisjes’, vaak alleen bekend onder een voornaam. Ze zongen ook wel in het Engels, maar zijn eigenlijk nooit zo heel bekend geworden. Je moet echt bij de specifieke verzamelaars zijn als je hun platen wilt kopen. Die vind je hier in Nederland niet.

Op kant 2 vind je trouwens ook ‘Je t’aime moi non plus’ van Jane Birkin en Serge Gainsbourg. Dat kon natuurlijk niet uitblijven.

Kant 3 gaat over de jaren 70. Toen was Frankrijk een heel populair land om naartoe te gaan en in die tijd verschenen ook die dubbel-lp’s ‘Vive la France!’ Wie kent er nou niet ‘Pour un flirt’ van Michel Delpech of ‘Les Champs-Elysées’ van Joe Dassin?

Op kant 4 laat ik de nieuwe stromingen zien. Want in Frankrijk is er ook hiphop, house, rai en rap te vinden. Ik koos onder andere voor Rai-artiest Khaled met ‘Aïcha’, heeft hier lang in de Top 40 gestaan. En natuurlijk kan Stromae niet ontbreken.

Is er veel belangstelling voor Franse chansons?

Zeker wel, denk maar eens aan dat programma “Chansons!”, dat was maar liefst twee seizoenen op tv. Het zijn wel de wat oudere mensen die het mooi vinden. Die hebben nog Frans gehad op school. En Frankrijk is natuurlijk een heel geliefd vakantieland. Daar hoor je op de radio veel meer muziek in de eigen taal dan bij ons. Ik schat in dat zo’n 95% van alle muziek die wij horen Engelstalig is. Italiaans, Duits, Frans, dat hoor je bijna nooit. We laten onze buurlanden wat dat betreft een beetje links liggen.

Nederlandstalige klassiekers trouwens ook weinig, wanneer komt Raymond van het Groenewoud nou nog voorbij? We verwaarlozen de geschiedenis en eigenlijk wil ik daar met deze nieuwe platen ook wel een beetje tegenin gaan.

Waarom heb je ook voor Nederlandse zangeressen gekozen?

Fleur en Bobbi, ja. Eigenlijk ook een soort ‘swinging mademoiselles’. Fleur wordt vaak een ‘ye-ye-zangeres’ genoemd. Twee leden van de band The Kik hebben haar begeleid bij haar debuut. Ze heeft inmiddels ook twee Franse albums uitgebracht.

En Bobbi, haar echte naam is Margriet Planting, begeleidde Charles Aznavour nog tijdens zijn laatste concert in Amsterdam. Ik heb gekozen voor haar nummer ‘Dans mon lit’, heel melancholisch en een tikje pikant.

En deze vraag kan natuurlijk niet uitblijven: wat is jouw favoriete chanson?

Nou ja, ik ben al teruggegaan van duizenden liedjes naar 30! En nu nog verder terug?? Tsja, dan kies ik toch voor het allerlaatste liedje op kant 4, het wonderschone ‘Dernière Danse van Indila.

Overal in de wereld een hit geweest, behalve in Nederland. Daarom.

Ik schrijf voor de krant, magazines en allerlei organisaties. Ik ben gespecialiseerd in het afnemen van interviews. Verder schrijf ik ook lekker voor mezelf en, als je dat wilt, ook voor jou. Al die verhalen die door jouw hoofd dwarrelen … zo opgeschreven dat je jezelf er precies in herkent. Ja! Zo bedoelde je het! Weten hoe dat werkt? Klik hier om contact met me op te nemen. Dan kunnen we het erover hebben.