IT COMES WITH THE PACKAGE …
Een paar dagen geleden was er een fotograaf op bezoek die een foto kwam maken voor Trouw, waarin binnenkort een artikel over mij verschijnt. Ze stond bol van de vragen en die was ze al gaan stellen toen ze mijn telefoonnummer nog maar net had.
,,Vinden die mensen het wel goed dat ik jou in hun huis op de foto zet?” ,,Tuurlijk, dat heb ik al overlegd en ze vinden het prima. Sterker nog, ze vinden het helemaal geweldig, omdat hun hond misschien ook wel op de foto mag met jou samen!” Nou, dat was natuurlijk helemaal het einde, veel beter werd het niet. Althans, dat begreep ik uit haar enthousiaste reactie.
Toen ik de voordeur sloot nadat ze met haar hele handel naar binnen was gekomen, braken de vragen los. Hoe zo heb jij geen huis? Wáát?? Al zes jaar niet?? Maar hoe doe je dat dan? Ik heb zoiets nog NOOIT gehoord! Jij moet een boek schrijven! Ik heb wel 100 vragen!
Thuis kun je niet vastpakken, wel voelen
Ik weet het inmiddels, mensen kunnen er met hun petje niet bij. Bij mijn manier van leven. En al helemaal niet omdat ik binnenkort (oktober) mijn zevende jaar als dakloze inga. Eigenlijk is huisloos een beter woord. Niet ‘thuisloos’ want ik voel me eigenlijk overal thuis waar ik verblijf. Thuis kun je niet vastpakken, wel voelen.
it comes with the package
Of ik mijn spullen niet miste, die vraag stelde ze ook nog. Nou, eigenlijk niet. De mensen bij wie ik oppas hebben ook spullen. En zo heb ik elke keer andere spullen om de tafel mee te dekken en ook ander beddengoed. En ja, ook een ander bed. Het ene bed ligt beter dan het andere, toegegeven. Maar ja, it comes with the package.
Maar er zijn natuurlijk wel meer dingen die ‘with the package komen’, dus dingen waar ik vanwege mijn manier van leven tegenaan loop. In Brabant hebben ze daar een mooie uitdrukking voor: ,,Ge moet ut goei en ut kwaoi deur mekaar vatte!” Veel kernachtiger kan ik het zelf niet verwoorden (voor het geval dat: bij alles horen voor- en nadelen en dat moet je accepteren). Dat doe ik ook en ik ga er dus ook niet over zitten fiepen.
Lange termijn planning? Soms lastig
Waar ik niet over fiep? Dat het best lastig kan zijn om afspraken te maken op lange(re) termijn. Vorig jaar maart zag ik dat in november van dit jaar Simply Red naar Amsterdam komt. Daar ben ik dus een gigantische fan van. Maar ja, zou ik op die dag wel in de buurt zijn?
Vroeger (toen ik pas net begon met oppassen) zou ik geen kaartje gekocht hebben. Maar tegenwoordig doe ik dat wel. Als ik echt ergens heen wil, vertrouw ik erop dat ik het wel geregeld krijg. Wonder boven wonder ben ik nu toevallig in november in Amsterdam gevraagd om op Bo en Ari te komen passen! Yeehah, komt dat efkes goed uit!
Reizen plannen, ook zoiets. De eerste vier jaar van mijn oppasleven had ik mijn agenda zo vol geboekt dat ik zelf nergens heen kon. Nou kwam dat goed uit, want ik was toen nog zo hysterisch met geld oppotten dat ik toch niet op reis wilde 😊 maar ik heb de teugels wat dat betreft inmiddels wel een beetje laten vieren. Ik leef per slot van rekening nu en alles uitstellen tot … ja, tot wat eigenlijk? Dat doe ik niet meer. Maar ik voel me toch stiekem wel een beetje schuldig als ik een appartement in Italië huur. Dat geld had ik ook kunnen sparen natuurlijk.
Een vaste kapper, schoonheidsspecialist, nagelstylist of wat dan ook? Nope. Inmiddels heb ik een flink aantal vaste oppasadressen en bij hen in de buurt heb ik dan mijn vaste adresjes voor van alles en nog wat. Af en toe mopperen ze een beetje dat ‘… die andere kapper niet goed heeft geblablabla..’ maar dat neem ik voor lief.
Zoveel mogelijk routine
De afwisseling is op allerlei vlakken groot en daarom voel ik wel de neiging om meteen een routine in te stellen op het moment dat ik ergens voor het eerst ga oppassen. Ik ga natuurlijk niet expres iedere dag opnieuw het wiel uitvinden en wel zien hoe het uitpakt. Die routine pak ik dan vervolgens ook naadloos weer op zodra ik op dat adres terugkeer en ik denk dat ik me daarom ook zo snel thuis voel. Gelukkig maar, want als ik na elke switch steeds de kluts kwijt ben zou het vervelend worden.
In Amsterdam begon ik een paar maanden geleden met yin yoga. Dat beviel me ontzettend goed en ze hadden een ‘beginnersaanbieding’ waardoor ik precies genoeg lessen kon volgen terwijl ik daar was. Maar daarna was het uit met de pret. Een strippenkaart kopen kan wel, maar die is maar een paar maanden geldig. Losse lessen volgen? Dan betaal ik me dus echt scheel. Niemand, in welke stad ik ook ben geweest, kan inspelen op een zwerver zoals ik die heus wel wil betalen, maar niet altijd weet binnen hoeveel maanden ik die lessen op kan maken. Heel jammer.
Ik besloot om het dan maar ‘thuis’ te doen, met YouTube of zo. Nou, je kunt wel raden hoe dat gaat … niet natuurlijk. Want elke keer dat ik eraan denk ga ik liever een serie kijken, erg hè. Dus lid worden ergens? Kan eigenlijk niet. Komt dus ook with the package.
Ik ga wel alleen
Net als vrijwel altijd alleen op stap gaan. Uit eten, op een terras zitten, naar een voorstelling, noem het maar op. Mijn vrienden zitten lang niet altijd in de buurt om mee te gaan en ja, wat doe je dan? Ik ga dan maar alleen, en ik ben erachter gekomen dat dat eigenlijk best wel went. Toegegeven, het zou vaak veel leuker zijn geweest als ik samen met iemand was, maar ja.
Daarover gesproken … een man …. dat is dus ook lastig met mijn zwerversbestaan. Ik denk dat een relatie opbouwen niet werkt zolang ik op deze manier wil leven. Het is een van de redenen waarom mijn relatie met Nic uit Zuid-Afrika op de klippen is gelopen. Hij werd gek van dat op en neer reizen en rondtrekken en had maar één oplossing: ik moest in Zuid-Afrika komen wonen. Volgens hem waren dan alle problemen in een keer opgelost. Ik dacht er anders over: er zouden er vast een hele hoop nieuwe voor in de plaats komen. Want de angst voor criminaliteit en alle beperkingen die daardoor (goedbedoeld) aan me opgelegd zouden worden ….alleen al bij de gedachte werd ik nukkig.
Dus … ik zal nog wel een hele poos alleen blijven. Of ik daarmee zit? Wat denken jullie zelf?
🎙📣⌨🎤🎧🎙📣⌨🎤🎧🎙📣⌨🎤🎧🎙📣⌨🎤🎧🎙📣⌨🎤🎧🎙📣⌨🎙📣⌨🎤🎧🎙📣⌨🎤Blijf op de hoogte van nieuwe blogs, verhalen en podcasts
👉 Volg me op Instagram, LinkedIn of Facebook. Of, ook leuk, schrijf je in voor mijn nieuwsbrief.
👉 Ontdekken wat ik voor je kan betekenen? Klik dan hier en stel je vraag.