Halverwege 2019 gaf ik na jarenlang gezwoeg eindelijk toe dat dat zogenaamde ‘normale’ leven met al die fijne zekerheden voor mij totaal niet meer werkte.
21 leerlingen van de Indonesische Tumbuh High School uit Jogjakarta doen het Heerbeeckcollege in Best aan. Ze gaan uitzoeken hoe ze een tastbaar vervolg kunnen geven aan een eerdere samenwerking over duurzaamheid.
De uitwisseling wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hibiscus uit Best; die ondersteunt kinderen uit Indonesië. “Dit soort uitwisselingen organiseren we al bijna tien jaar. Het draait altijd om een thema dat onder één van de 17 doelen van de Verenigde Naties valt. Dit keer is dat, vrij vertaald, de ontwikkeling van duurzaamheid. Daar hebben de betrokken leerlingen samen al eerder aan gewerkt, via het internet” aldus Ine Wieringa van Hibiscus.
Leerling Isis van Dosselaar: ‘De leerlingen –uit Indonesië- waren best wel verbaasd dat wij met ons gezuiverde drinkwater het toilet doorspoelen’
Toen bleek al snel dat er nogal wat verschillen waren tussen de beide landen. Zo spoelen wij hier de wc door met gewoon drinkwater; iets waar de Indonesische leerlingen met hun pet niet bij konden. Elektrische auto’s? Die zijn in Indonesië alleen voor de rijke mensen weggelegd. Leerling Tyco Schepens: ‘In Nederland is maar liefst 43% van de auto’s elektrisch. Dat heeft te maken met de subsidies van de overheid. Je ziet dat dat soort zaken dus echt een grote rol spelen bij de ontwikkeling van duurzaamheid.”
Doorpakken naar de praktijk
De leerlingen willen nu, elk in hun eigen land, een praktisch project starten op basis van de kennis die ze eerder samen hebben vergaard. Bij het bedenken daarvan worden de leerlingen ondersteund door onder andere de beschermheer van de Indonesische school, een heuse prins uit Jogjakarta en wethouder Slijper uit Best, die duurzaamheid in zijn portefeuille heeft.
Vliegschaamte is niet nodig
Met elkaar samenwerken via internet valt natuurlijk ook in de categorie duurzaam. Maar is het dan niet een beetje vreemd om met een grote groep vanuit Indonesië naar Nederland te vliegen om verder te praten? Jos van de Wijdeven, docent aan het Heerbeeckcollege, heeft er niet zo gauw een antwoord op. Wieringa wel. “We compenseren dat door bomen te laten planten langs de Indonesische tolwegen. We besteden dat uit aan een lokaal bedrijf dat zich daar speciaal mee bezig houdt.”
Ik schrijf voor de krant, voor mezelf en, als je dat wilt, ook voor jou. Al die verhalen die door jouw hoofd dwarrelen … zo opgeschreven dat je jezelf er precies in herkent. Ja! Zo bedoelde je het! Weten hoe dat werkt? Klik hier om contact met me op te nemen. Dan kunnen we het erover hebben. Dank aan Pexels voor de afbeelding.
